آدرس بهشت

سفری دارم من

سفری سوی جنون

سفری گر که به گویم ای دوست

میشوی تو مجنون

می روم من آنجا

به همانجایی که

عرشیان خاک شوند

به همانجایی که

فرشیان خاک کف پای امامش باشند

به همانجایی که

گر بگویم به تو من

قبل از آنی که رسم من آنجا

تو رسی بر آنجا

مگر آن شاعر دلخسته نگفت

بعد منزل نبود در سفر روحانی

آری آری ای دوست

می روم تا به خدا

می روم تا به بهشت

میروم پیش رضا...

تا بگیرم به کفم تذکره کرببلا

تا بشینم به کنار دیوار

در کنار حرمش

روبروی گنبد زرد طلا

با صدایی که به رنگ اشک است

زیر لب زمزمه ام آید و من

به تمارض گویم

به جوادت سوگند

دست من را تو بگیر

قلب من را تو بگیر

جان من را وسط روضه بگیر....