بعضی وقتها باید به اصول خود سرکی بکشیم، گردگیری بکنیم تا شفاف شفاف باشیم.
وقتی چیزی در خانه شفاف بود هر کس که آمد و دید گیری نمیتواند بدهد به شفافی اش:
ما مسلمانیم
بزرگ ترین اصل اسلام:
اطیعواالله و اطیعواالرسول و اولی الامر منکم؛
مسئله ای که برای ما جا افتاده و آن را پذیرفته ایم؛
حالا یا بعضی ها یا جاهلند و یا خود را به جاهلیت زده اند و این را قبول ندارند.
مارا با ایشان کاری نیست!!!
وقتی صدای نکره آهنگ و نعره هایشان ، کَرَم کرد
یاد آن شکری افتادم که وقتی برای ترم اول دانشگاه در کوچه های فلسطین شمالی برای IT میرفتم،
همان کوچه هایی که صدای واق واق سگ ها از برخی خانه هایشان می آمد و شاخم برای اولین بار داشت در می آمد!
همان دانشگاهی که در کلاس، استاد فلسفه اش از بس کم آورد گفت:
از همان پنجره بالای سرت پرتت میکنم بیرون ، همانی که امام زمان را منکر شد و ....
یاد آن شکر کردن افتادم!!
آری ...
خدا را شکر که تا به حال از بلندگوهای خانه مان که همان پنجره هایش هست،
از بلندگوهای ماشینمان کسی صدای واق واق سگ را نشنیده!
کسی صدای یاوه خوان های اینوری و اونوریه آب رو نشنیده!
کل کشیدن و اووووووووووووووه کشیدن رقاصه ها را نشنیده!!!
بالاخره باید صدایی که از خانه ما می اید رنگ ارباب داشته باشد دیگر!
آری خدا را شکر که تنها صدایی که شنیده میشود از منازل سایه نشینان یک صدا است:
ح س ی ن آ ر ا م ج ا ن م ......