دست به آبِِ با کلاس!
این مطلب یه کم شاید به ذوق بعضی ها بخوره
ولی چه کنم که بالاخره باید این حرف ها رو زد
اینقدر نزدند که حیای کاذب همه رو گرفته!
اعتقادم اینه که آدم ها رو میشه از گلاب به روتون رفتنشون هم شناخت!
سبک زندگیشون رو ، نظافت شون رو، شخصیتشون رو!
اصلا میشه به شخصیت طرف پی ببری که چقدر اهل نظافت هست و چقدر نیست!
حالا دیگه پیشروی نمیکنم در مسائل دیگه، ولی حتی میتونی بفهمی چقدر به وقتش اهمیت میده!!
تو یه صحبتی که با یکی از دوستان میکردیم میگفت فلانی حتی برای این که فرصتم رو از دست ندم هندزفری رو تو گوشم میزنم و یک سری از کارهام رو مرور میکنم!!!!( جل الخالق)
ولی حالا جدای از خنده و شوخی اش از یه زاویه دیگه نگاه کنیم می بینیم بی راه هم نمیگفت!!!
حالا ...
چرا بعضی ها وقتی میرند گلاب به روتون! زحمت نمیکشند یه کم به نظافت بعد اون محیط توجه کنند!
چرا بعضی ...
ولش کن!
شاید بعضی ندونند
اینو برای این گفتم که بدونید دین ما برای خصوصی ترین مکان ها و زمان ها مون هم برنامه داره!
حالا بی عرضگی از خودمونه که دنبالش نمیریم تا یاد بگیریم
وارد شدن ، خارج شدن، پوشاندن سر، آداب طهارت گرفتن و ...
با کلاس بگم:
بنازم به دینی که دست به آب آن هم کلاس درسی میخواهد!
حالا حواسمان باشد، همانطوری که هر خانه ای یک گلاب به روتونی می خواهد
نفس مان هم باید از کثافاتش بری شود!
همه چیز را که نباید گفت
خودت به نفست بنگر و کثافاتش رو بیرون بریز.
- ۹۳/۰۵/۱۹